Oproep tot saamhorigheid.
Nu heel Nederland in rep en roer is vanwege het nieuwe Corona virus en Covid-19, voelt het bloggen over Corona steeds meer als mosterd na de maaltijd. Omdat er nog steeds zo weinig hard wetenschappelijk bewijs en adequate cijfers over dit virus bekend zijn, en het zich zo snel verspreid, is elke blog al bijna op het moment van schrijven achterhaald. Toch vind ik het belangrijk om informatie te blijven delen, omdat kennis en begrip het enige is wat paniek tegen kan gaan. Want paniek, dat is echt het laatste wat we nu nodig hebben (naast een gigantische voorraad wc papier, maar dat is een andere discussie).
Wat er momenteel in Europa gebeurt
Terwijl in steeds meer Europese landen Corona wordt geconstateerd, luiden Italiaanse artsen de noodklok. In Italië lijkt het sterftecijfer namelijk hoger te zijn dan in andere landen, en het zorgsysteem is momenteel compleet overvraagt. Zieke mensen kunnen niet de zorg ontvangen die ze nodig hebben, omdat er simpelweg geen capaciteit voor is. Hoewel er geluiden zijn dat de sterftecijfers in Italië anders uitvallen door een andere manier van berekening, of door een hoger percentage ouderen (die ernstigere symptomen ontwikkelen, zie eerdere blogs), is de kans groot dat ook juist de overbelasting van de zorg bijdraagt aan de hogere sterftecijfers. Want als je mensen niet meer goed kunt behandelen, kun je ze mogelijk ook niet genezen.
Wat er momenteel in Nederland gebeurt
Op dit moment zit Nederland in de fase waarin het aantal virusbesmettingen sterk groeit. Dit wordt en werd ook in andere landen ter wereld gezien. De meeste mensen worden niet ernstig ziek en hebben slechts milde klachten. De mensen die ernstig ziek worden zijn veelal ouder en hebben al andere ziektes onder de leden. Wat de exacte cijfers zijn is onbekend, omdat niet iedereen getest wordt. Dat kan ook niet, want testen zijn inmiddels schaars omdat ze zo veel gebruikt worden. Vanuit landen waar meer is getest, en ook de minder zieke mensen zijn getest (bijv. in Taiwan en Zuid Korea), lijkt het sterftecijfer lager uit te vallen dan de tot nu toe gerapporteerde 2%. Desalniettemin worden in Nederland juist nu straffe maatregelen genomen. Italië is namelijk geen derde wereld land wat niet vergelijkbaar is met Nederland, in tegendeel. Ook ons zorgsysteem, hoewel goed georganiseerd, kan onder grote druk komen te staan.
Waarom je juist nu opeens zo veel mogelijk thuis moet blijven
Thuis werken of thuis blijven wanneer je klachten hebt is een maatregel die ten eerste is ingesteld om andere mensen te beschermen: die mensen die wél makkelijk erg ziek kunnen worden van het virus. Daarnaast helpt thuis blijven bij het principe van "flatten the curve". Door te zorgen dat niet iedereen tegelijkertijd besmet raakt maar meer gefaseerd, hoopt de overheid dat ziekenhuizen niet in 1 keer vol stromen met patiënten die medische hulp nodig hebben. Want dit kunnen de ziekenhuizen, zeker nu het griepseizoen ook nog heerst, waarschijnlijk niet aan. Tevens kopen we zo mogelijk tijd. Tijd tot een behandeling beschikbaar is, of tot een vaccin kan worden ontwikkeld om de kwetsbaren te beschermen (alhoewel dit waarschijnlijk nog wel een jaar zal duren). Thuis blijven en besmetting proberen te voorkomen doe je dus eigenlijk over het algemeen niet eens per sé voor jezelf: je doet het vooral voor de anderen.
Doet Nederland wel genoeg?
Hierover wordt on- en offline uitgebreid gediscussieerd, en de eindconclusie is waarschijnlijk dat we dit pas achteraf zullen weten. De scholen sluiten lijkt bijvoorbeeld een goede maatregel, maar ligt zo simpel nog niet. Wanneer kinderen thuis blijven kunnen ouders niet werken. En die werkende krachten hebben we nu juist nodig om de zorg te dragen. En nee, dit geldt niet alleen voor artsen of verpleegkundigen. Schoonmakers, vuilnismannen, noem maar op: allen zijn nodig om verdere snelle verspreiding te voorkomen. Om over alle economische gevolgen van niet werkende mensen nog maar te zwijgen, en ook die gevolgen kunnen uiteindelijk de zorg (die deels wordt gefinancierd uit belastinggeld betaald door werkende mensen) raken. Daarentegen kan het niet sluiten van scholen zorgen voor nog snellere besmetting, en overbelasting van de zorg. Moeilijke beslissingen dus, waarin veel afwegingen en belangen meegenomen moeten worden, en geen heilige graal in lijkt te bestaan. En hoewel er voorbeelden genomen kunnen worden uit eerdere epi- of pandemieën en uit andere landen, blijft het een feit dat dit virus nieuw en nog steeds wat onbekend is, en elk zorgsysteem verschillend. De maatregelen zullen dus weloverwogen en passend moeten zijn, in een periode waarin onduidelijk is wat passend precies is.
Doe jij wel genoeg?
Al mijn collega's werken hard om zo veel mogelijk voorbereid te zijn, ook op een worst-case scenario. We gaan extra diensten draaien en proberen up to date te blijven met de laatste ontwikkelingen. We zijn kalm, maar op onze hoede. Congressen zijn afgelast, en vele van ons mijden sociale situaties. Voor mij persoonlijk geldt bijvoorbeeld dat ik mijn vriend voorlopig niet zie, omdat hij hoest. Ook bezoek ik mijn oma niet meer, omdat zij via mij een hoger risico kan lopen om ernstig ziek te worden. Ik zal even niet aanwezig zijn in de coworking space waar ik ruimte huur voor mijn bedrijf. Hoewel ik dit twee weken geleden nog overtrokken had gevonden (en het toen waarschijnlijk ook nog overtrokken was), is het inmiddels onvermijdelijk. Wat voor jou en jouw omgeving passende maatregelen zijn (naast de maatregelen uit eerdere blogs) is aan jou zelf om te bepalen. Al verwacht ik dat de overheid binnenkort de maatregelen weer zal verscherpen. Op individueel niveau kunnen deze maatregelen overigens nog steeds overtrokken zijn of voelen, en vooral ook erg vervelende zijn. Maar bedenk hierbij goed: wat jij wel of niet doet kan gevolgen hebben voor zowel een ander als ons hele systeem.
Help elkaar een handje
Toen in vertelde aan mijn kantoorgenoten van de coworking space dat ik voorlopig even niet aanwezig, vroeg een van hen mij of ze wat voor me kon betekenen. Boodschappen halen bijvoorbeeld, wanneer ik extra diensten zou moeten gaan draaien. Ik kreeg er tranen van in mijn ogen. Overal om mij heen zie ik kleine initiatieven ontstaan van grote waarde. Gezonde jonge mensen halen medicatie voor de buurman. Mensen die hoesten blijven binnen ondanks dat ze een bedrijf te runnen hebben. Kleinkinderen installeren skype bij hun opa en oma. Studenten kopen brood bij de kleine bakker in plaats van der supermarkt. En winkeliers bezorgen boodschappen aan de deur.
Er is in deze onrustige periode geen reden tot paniek, maar des te meer reden voor saamhorigheid. Reden om er met zijn allen extra voor te blijven zorgen dat de zorg kan blijven draaien, de economie niet inklapt, en de zwakkeren in de maatschappij extra worden beschermd. En hopelijk gaan we het redden, wanneer iedereen zijn steentje bijdraagt.
Deze blog is gebaseerd op beschikbare informatie en feiten ten tijde van schrijven, 14-03-2020. De informatie en data over Corona wijzigt continu. Voor de meest actuele informatie zie rivm.nl